W2: Główne nurty ekonomii.

Nurty ekonomiczne

Merkantylizm->klasyczna ekonomia->ekonomia dobrobytu->neoliberalizm/gospodarka rynkowa

Autor merkantylizmu

Jean Baptiste Colbert

Założenia merkantylizmu

Źródłem bogactwa jest posiadanie kruszcu, państwa są w nieustannej konkurencji, wprowadzono cła wewnętrzne, europa zachodnia-> przemysł, wschodnia->rolnictwo-spożywka

Fizjokratyzm autor

Francois Quesnay

Fozjokratyzm założenia

Panowanie przyrody, odkrywanie zasad porządku przyrodniczego i społecznego, rolnictwo źródłem bogactwa, zakaz interwencji państwa w gospodarkę

Zasady porządku naturalnego

Głównym motywem działalności człowieka jest interes osobisty, celem kształtowania jak najlepiej swojego losu, bez krzywdzenia innych

Czym jest porządek pozytywny

zwracanie uwagi na interes innych

Filary porządku naturalnego (wolności)

Wolność osobista, wolność gospodarcza, własność prywatna

Źródła bogactwa w porządku naturalnym

Praca i ziemia, przywóz surowców z obcych krajów jest szkodliwy

Przedstawiciele ekonomii klasycznej

Adam Smith, David Ricardo

Gospodarka prymitywna

teoria kosztu pracy, teoria dysponowania pracą

Teoria kosztu pracy

cena dobra (wartość wymienna) jest wyznaczona przez ilość pracy niezbędną do wytworzenia tego dobra.

Teoria dysponowania pracą

cena dobra zależy od czasu pracy, jakim pozwala rozporządzać dane dobro.

Gospodarka rozwinięta

Teoria kosztu produkcji

Teoria kosztu produkcji

cena długookresowa (neutralna) dobra jest prostą sumą wynagrodzeń wypłaconych czynnikom produkcji. Na cenę naturalną składają się zatem: płaca, jako wynagrodzenie pracy; zysk, jako wynagrodzenie kapitału, renta, jako wynagrodzenie ziemi.

Teoria wartości D. Ricardo

Wartość dobra zależy od ilości pracy niezbędnej do jego wytworzenia a nie od wypłaconego czynnikom produkcji wynagrodzenia.

Ekonomia poklasyczna przedstawiciele

Say, Malthus, Mill

Kierunek subiektywno-marginalistyczny przedstawiciele

Gossen, Menger, Hume

Teoria Alfreda Marshalla

Psychologia jednostek jest podstawą wyjaśniania zjawisk społecznych, dlatego twierdzenia a zbiorowych zjawiskach społecznych należy redukować do twierdzeń o zachowaniu jednostek.

Keynesizm

Badał powiązania trzech rynków (pracy, dóbr i pieniądza) w skali makroekonomicznej. Zmienną łączącą te rynki jest stopa procentowa.

Naczelny przedstawiciel monetaryzmu

Friedman

Założenia monetaryzmu

Podaż pieniądza jest głównym czynnikiem wpływającym na zmiany nominalnego produktu krajowego brutto (PKB)

Przedstawiciele ekonomii dobrobytu

Pigou, Hicks, Samuelson

Ekonomika instytucjonalna

za punkt odniesienia w poznawaniu i wyjaśnianiu procesów gospodarczych przyjmuje instytucję, jako pewien wzorzec wykształcony przez zbiorowość społeczną.

Człowiek instytucjonalny – Homo institutius

centralny obiekt badawczy instytucjonalizmu i próba opisania jego bytu przy pomocy różnych instytucji, będących realnymi produktami ewolucji społecznej.

Środowisko instytucjonalne

zbiór wartości, norm formalnych i nieformalnych, które wpływają na relacje bodźców (użyteczności, moralności, uczucia i przymusu) w prowadzonej działalności i które warunkują osiągnięcie minimalnej zgody uczestników współdziałania.

Ekonomia behawioralna

U jej podstaw leży założenie, że ludzie nie są racjonalni, nie tylko w życiu osobistym, ale również w biznesie (w tym podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych, np. na giełdach). Tłumaczy decyzje ekonomiczne w oparciu o psychologię

Teoria gier

jest to matematyczna teoria rozwiązywania sytuacji konfliktowych bądź współpracy, w których wynik uzyskany przez jedną osobę zależy on decyzji podjętych przez innych. Teorię tę po raz pierwszy opracowali John von Neuman i Oskar Morgenstern.