Rozdział 12, pobieżnie

Teoria warunkowości.

Przyczyną zmiany w świecie zewnętrznym jest suma warunków koniecznych - J. Stuart Mill

Teoria ekwiwalencji.

Powiązanie przycznowe zachodzi już wtedy, gdy badany czyn jest warunkiem koniecznym wystąpienia skutku - M. Burie, TEST WARUNKU SINE QUA NON

Test warunku właściwego.

Czy jeżeli wystąpi takie samo działanie to iperając się na prawach rządzących w przyrodzie i danych statystycznych można stwierdzić taki sam skutek?

Rodzaje zamiaru.

Dolus directus - sprawca chce czyn popełnić, dolus eventualis - sprawca przewwiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego i godzi się na to.

Koncepcja zgody.

Czy sprawca działałby gdyby wiedział, że czyn zabroniony wystąpi? Tak - zamiar, nie - nie można mu przypisać zamiaru.

Koncepcja obojętności woli.

W. Wolter. Godzenie się polega na tym, że sprawca ani chce żeby czyn zabroniony nastąpił ani chce aby nie nastąpił.

Koncepcja nietolerowanego ryzyka.

J. Woszczyński. Godzenie się polega na tym, że sprawca popełnia jakiś czyn choć wie, że niesie on ze sobą nietolerowany społecznie stopień ryzyka dla dobra prawnego.

Koncepcja wysokiego prawdopodobieństwa.

K. Buchała. Sprawca wie o wysokim prawdopodobieństwie.

Teoria obiektywnej manifestacji.

Nie można przyjąć zamiaru wynikowego jeżśeli sprawca swoim zachowaniem przejawia chęć, aby czyn zabroniony nie nastąpił.

Dolus praemeditatis.

Zamiar bezpośredni. Sprawca przed podjęciem decyzji wyobraża sobie dokładnie cel, a następnie drogę do jego osiągnięcia.

Affectdolus.

Zamiar afektywny. Emocje przeważają nad stroną intelektualną. Skrajnie silny afekt może prowadzić do zakwestionowania odpowiedzialności karnej.

Klauzula nieumyślności.

Zaznaczenie, że czyn może być popełniony nieumyślnie.

Rodzaje nieumyślności.

Swiadoma - uświadamiał sobie, ale nie chciał i nie godził się. Nieświadomo - nie uświadamiał sobie możliwości popełnienia czynu zabronionego mimo obiektywnej możliwości uświadomienia sobie.

Limitowana nieumyślność.

Np. ktoś nabywa rzecz, ale nnie ma świadomości, że została ona uzyskana za pomocą czynu zabronionego (choć powinien i mógł mieć taką świadomość). Limitowaną nieumyślność traktuje się jak nieumyślność.