polega na tym, że ustaliwszy, iż obowiązuje jakaś norma N1, ustanowiona w formie przepisów prawnych, czy wiele tak ustanowionych norm: N1, N2, N3... Nn, które znajdują uzasadnienie aksjologiczne w jakieś ocenie O,
i założywszy, że prawodawca jest aksjologicznie konsekwentny, uznaje się za obowiązującą jakąś normę-konsekwencję, która wprawdzie nie została ustanowiona, ale która znajduje uzasadnienie aksjologiczne w tej samej ocenie O.
głosi, że skoro uznajemy za obowiązującą normę N1, która zakazuje naruszać jakieś dobro w stopniu mniejszym, i uważamy, że zakaz ten uzasadniony jest ocenami przypisywanymi prawodawcy a nadto zakładamy że prawodawca jest aksjologicznie konsekwentny
głosi, że skoro uznano za obowiązującą normę, która adresatowi A wyznacza obowiązki uciążliwe, w szczególności nakazuje mu zrealizowanie jakiegoś stanu rzeczy C wymagającego większego wysiłku, to - zakładając konsekwentności prawodawcy -należy przyjąć
, że obowiązuje norma wyznaczająca adresatowi A obowiązki mniej uciążliwe, w szczególności nakazuje mu zrealizowanie stanu rzeczy C mniejszym nakładem sił.
jeżeli zakres zastosowania normy N1 obejmuje zakres zastosowania normy N2 lub zakres normowania normy N1 obejmuje zakres normowania normy N2, przy tożsamości albo węższym zakresie drugiego elementu normy N2
Wnioskowania oparte na instrumentalnym wynikaniu normy z normy
opierają się na założeniu, że między zachowaniem adresata normy, a wyznaczonym przez normę stanem rzeczy, który on ma zrealizować, występują związki przyczynowe.
głosi, że skoro obowiązuje norma ustanowiona w formie przepisów prawnych i nakazująca adresatowi A zrealizować określony stan rzeczy C (norma-przesłanka), to należy przyjąć, że obowiązuje również norma,