KB 2025 - 6

136. Jakie zalecenie daje autor listu na początku 6 rozdziału (6,1)?

„pominąwszy podstawowe nauki o Chrystusie przenieśmy się do tego, co doskonałe”

137. Pytanie: Jakie sześć „podstawowych nauk” (fundamentów) wymienia Hbr 6,1-2?

Odpowiedź: 1) Nawrócenie (pokuta) od martwych uczynków, 2) wiara w Boga, 3) nauka o chrztach (obmyciach), 4) nakładanie rąk, 5) zmartwychwstanie umarłych, 6) sąd wieczny. (To podstawy doktryny chrześcijańskiej).

138. Pytanie: Co według przypisu do Hbr 6,1 oznaczają „uczynki martwe” od których trzeba się odwrócić?

Odpowiedź: Czyny wykonane bez łaski lub grzechy (Hbr 9,14).

139. Pytanie: Co autor Hbr 6 nazywa niemożliwym w odniesieniu do ludzi, którzy raz zostali oświeceni, a potem odpadli? (Hbr 6,4-6)

Odpowiedź: „Niemożliwe jest odnowić ich ku nawróceniu” – to znaczy, że nie można ich ponownie doprowadzić do skruchy, skoro świadomie odrzucili Chrystusa (Krzyżując w sobie na nowo Syna Bożego i szydząc z Niego).

140. Pytanie: Jak rozumieć trudne słowa Hbr 6,4-6 o niemożliwości ponownego nawrócenia odpadłych – według przypisu?

Odpowiedź: Idzie tu o skutki duchowe odstępstwa od wiary: odrzucenie Chrystusa uniemożliwia nawrócenie, z powodu braku odpowiedniej dyspozycji.

141. Pytanie: Do czego Hbr 6,7-8 porównuje wiernych wytrwałych, a do czego odstępców?

Odpowiedź: Wiernych przyrównuje do ziemi, która pije deszcz i rodzi pożyteczne rośliny – otrzymuje błogosławieństwo. Odstępców zaś do ziemi jałowej, rodzącej ciernie i osty – jest bliska przekleństwa i jej końcem jest spalenie.

142. Pytanie: Jakie dwa fragmenty z Pisma przywołuje przypis do Hbr 6,8 dla zobrazowania „cierni przeznaczonych na spalenie”?

Odpowiedź: Por. Pwt 29,22, oraz na wzór kary zesłanej na Sodomę i Gomorę (Rdz 19,24).

143. Pytanie: Czego mimo fragmentów o spaleniu, autor się spodziewa (Hbr 6,9)?

"Ale chociaż tak mówimy, to jednak po was, najmilsi, spodziewamy się czegoś lepszego i bliskiego zbawienia", bo w wersecie 10 mówi, że Bóg jest sprawiedliwy i pamięta o dobroci, którą czynili

144. Pytanie: Jaką „pracę i miłość okazaną dla imienia Boga” chwali autor u swoich adresatów? (Hbr 6,10)

Odpowiedź: To, że służyli świętym (pomagali innym wierzącym) i nadal to czynią. Ich posługa i miłość wobec ludu Bożego jest znana Bogu – „usługiwaliście świętym i jeszcze usługujecie”.

145. Pytanie: Do czego wzywa każdy z adresatów autor w Hbr 6,11-12?

Odpowiedź: By każdy okazywał taką samą gorliwość w zachowaniu nadziei aż do końca i nie stał się ospały (leniwy), ale naśladował tych, którzy przez wiarę i cierpliwość stają się dziedzicami obietnic.

146. Pytanie: Jaką przysięgę złożył Bóg Abrahamowi według Hbr 6,13-14?

Odpowiedź: Ponieważ nie miał nikogo większego, na kogo mógł przysiąc, przysiągł na siebie samego, mówiąc: „Zaprawdę, będę ci błogosławił obficie i rozmnożę cię licznie”.

147. Pytanie: Dlaczego Bóg dołączył przysięgę do swojej obietnicy danej Abrahamowi? (Hbr 6,17)

Odpowiedź: „Bóg, chcąc jeszcze bardziej okazać dziedzicom obietnicy niewzruszoność swojego postanowienia, poręczył je przysięgą.”

148. Pytanie: Jakie „dwie rzeczy niezmienne” daje Bóg, które czynią niemożliwym Jego kłamstwo (Hbr 6,18)?

Odpowiedź: Obietnica Boża i przysięga Boża – te dwie niezmienne rzeczy gwarantują, że Bóg nie może skłamać.

149. Pytanie: Co mówi przypis do Hbr 6,18 o Bożej prawdomówności?

Odpowiedź: Wyjaśnia, że „kłamstwo jest niezgodne z naturą Boga” (por. Tt 1,2)

150. Pytanie: Co symbolizuje „kotwica duszy” wymieniona w Hbr 6,19?

Symbolizuje nadzieję, jaką mamy w Chrystusie. Jest ona pewna i mocna, jak kotwica bezpiecznie umocowana „za zasłoną” (w niebie), gdzie wszedł Jezus. Nadzieja łączy nas z Bożą obecnością w niebie i utrzymuje nas w wierze.

151. Pytanie: Co według przypisu oznacza, że nadzieja „przenika poza zasłonę” (Hbr 6,19)?

Odpowiedź: Jako część niebieskiego sanktuarium (Hbr 9,3; Hbr 10,20) - aluzja do wejścia arcykapłana ST raz w roku do Miejsca Najświętszego w przybytku (Wj 26,33; Kpł 16,2.12).

152. Pytanie: Kto został nazwany „poprzednikiem” w Hbr 6,20 i co uczynił?

Odpowiedź: Jezus – został nazwany naszym Poprzednikiem, który wszedł za nas do wnętrza nieba (za zasłonę), stawszy się arcykapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.

153. Pytanie: Skąd pochodzi cytat: „Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka” przypomniany w Hbr 6,20?

Odpowiedź: Z Psalmu 110(109), werset 4. (Ten sam cytat był już w Hbr 5,6).

154. Pytanie: Prawda czy fałsz? Według Listu do Hebrajczyków chrześcijanie mają natychmiastowy dostęp do Boga w niebie dzięki Chrystusowi.

Odpowiedź: Prawda. (Przez Chrystusa – naszego Poprzednika i Arcykapłana – już teraz duchowo „wchodzimy za zasłonę”; przypis 6,40 wspomina o natychmiastowym wejściu zbawionych do nieba).