Wszystko z neuro

Przymglenie świadomości

Utrudniony kontakt, spowolnienie reakcji psychofizycznych, reakcje niedokładne lub nietrafne, trudności w pojmowaniu sytuacji oraz w orientacji co do czasu i miejsca.

Zwężenie

Przeżywanie i zachowanie pacjenta ulega skrajnemu ograniczeniu, orientacja zaburzona we wszystkich aspektach.

Somatotopiczna projekcja

Każdy mięsień posiada swoją reprezentację w korze ruchowej.

Objawy hakowe

Zaburzenia psychosensoryczne. Objawy spowodowane podrażnieniem zakrętu hakowego. Odczuwanie nieprzyjemnego zapachu, smaku.

Konfabulacje

Tendencja do udzielania błędnych odp dotyczących przeszłości.

Padaczka skroniowa

Halucynacje wzrokowe (makropsja i mikropsja), depersonalizacja, derealizacja, przykre doznania emocjonalne, lęk.

Amorfosynteza

Niezdolność do łączenia wrażeń dotykowych w spostrzeżenia kształtu.

Funkcje wykonawcze

Zestaw umiejętności niezbędnych do kontrolowania i samoregulacji zachowania. Umożliwiają planowanie, tworzenie, utrzymywanie, nadzorowanie, celowe działanie i wykonywanie planu działania.

Zespół Balinta

zaburzenie charakteryzujące się brakiem zdolności do samorzutnego poszukiwania wzrokowego oraz skupianiem uwagi wyłącznie na jednym obiekcie

Objawy zespołu Balinta

-Psychiczny paraliż spojrzenia - niezdolność dowolnego przenoszenia wzroku z jednego obiektu na inny -Ataksja wzrokowa - zaburzenia koordynacji wzrokowo-przestrzennej

Płaty skroniowe

Afazje, anosmia, padaczka skroniowa. przejściowa amnezja globalna

Płaty ciemieniowe

Praksje, apraksje, zespół Charlesa Bonneta, zespół zaniedbywania lewostronnego, zespół jednostronnego zaniedbywania przestrzeni, astereognozja, agnozje, zespół Gerstmanna

Płaty potyliczne

Kora wzrokowa, hemianopsja, ślepota korowa, agnozja wzrokowa, zespół Balinta, akinetopsja

Abulia

Zaburzenie aktywności, polegające na chorobliwym niedostatku lub braku woli, który przejawia się w niemożności podejmowania decyzji i działania. Objaw charakterystyczny dla depresji endogennej, schizofrenii oraz zespołu przyśrodkowego.

Achromatopsja

(całkowita ślepota barwna) rzadka genetycznie uwarunkowana wada widzenia spowodowana chorobą siatkówki. Objawia się: - ślepotą barw - oczopląsem - światłowstrętem - znacznym obniżeniem ostrości wzroku Spowodowana jest upośledzeniem funkcji czopków.

Adynamia

Całkowity brak lub ograniczenie zachowania werbalnego bądź ruchowego. Zjawisko utraty sił lub słabości spowodowanej różnymi czynnikami naturalnymi lub patologicznymi.

Afazja

Nabyta, w miarę trwała dezintegracja procesów językowych: fonologicznych (dźwiękowa, akustyczna struktura wypowiedzi), semantycznych (kojarzenie słów ze znaczeniami) lub syntaktycznych (tworzenie i interpretowanie różnego rodzaju zdań twierdzeń pytań)

Klasyfikacja afazji

1. Zaburzenie ekspresji (mówienie, kodowanie) - zaburzenie w wypowiedzi, nie w treści. 2. Zaburzenie percepcji (rozumienie, dekodowanie).

Przyczyny afazji

- schorzenia naczyniowe (udary mózgu niedokrwienne i krwotoczne, malformacje naczyniowe oraz tętniaki) - urazy czaszkowo-mózgowe - zmiany nowotworowe - choroby neurodegeneracyjne - zatrucie toksynami - infekcje bakteryjne, wirusowe itd.

Afazja anomiczna

Zaburzenia nazywania przy zachowanej zdolności powtarzania i rozumienia wypowiedzi innych ludzi (udary niedokrwienne mózgu, otępienie typu Alzheimera, otępienie czołowo-skroniowe).

Afazja czuciowa

Afazja Wernickiego, sensoryczna, receptywna. Zaburzenia rozumienia słyszanych wypowiedzi wywołane niemożnością różnicowania i utożsamiania dźwięków mowy. Chory nie rozumie, co mówią do niego inni.

Afazja ruchowa

Afazja Broka. Pacjent traci zdolność do mówienia, nie pamięta wzorców ruchowych towarzyszących mówieniu, brakuje współpracy między wargami, językiem a krtanią. Może wydawać dźwięki lub wypowiadać słowa, ale bez odpowiedniej kolejności gramatycznej.

Afazja mieszana

Czuciowo-ruchowa. Pacjent nie jest w stanie zrozumieć mowy ani się wypowiadać.

Afazja globalna

Afazja całkowita. Chory pozbawiony jest możliwości porozumiewania się werbalnego, gestowego czy graficznego, nie rozumie i nie mówi.

Agramatyzm

Rodzaj afazji ruchowej objawiający się zaburzeniami mowy polegającymi na naruszaniu formy gramatycznej wypowiadanych słów. Dezintegracja procesów syntaktycznych (związanych z budową wypowiedzeń).

Agnozja barw

Trudność w rozpoznawaniu barw.

Agnozja palców

(Gerstmanna) polega na braku umiejętności wskazania poszczególnych palców u rąk oraz u stóp.

Symultanagnozja

Możliwe jest rozpoznawanie tylko jednego obiektu jednocześnie. Skupienie się na obiekcie nie pozwala dostrzec całego układu elementów, uwaga jest zawężona a jej przeniesienie powoduje zanik widzenia poprzedniego przedmiotu.

Agnozja topograficzna

Chory nie rozpoznaje miejsc i ma problemy z powrotem do domu.

Agnozja wzrokowa

Rodzaj agnozji polegający na niezdolności rozpoznawania obiektów za pomocą wzroku, przy jednoczesnym braku pierwotnych deficytów sensorycznych ani upośledzenia funkcji intelektualnych.

Apercepcyjna agnozja wzrokowa

Trudności z rozpoznawaniem obiektów jako całości przy zachowanej zdolności dostrzegania jego elementów. Problem z rozpoznawaniem kształtu przedmiotów i figur, kopiowaniem rysunków, identyfikowaniem przedmiotów na podstawie nazwy.

Asocjacyjna agnozja wzrokowa

Trudności z identyfikowaniem obiektów prezentowanych wzrokowo, zachowane kopiowanie rysunków czy rozpoznawanie przedmiotów za pomocą innych zmysłów. Pacjenci lepiej rozpoznają przedmioty rzeczywiste niż ich przedstawienia w formie rysunków czy obrazów.

Agnozja ciała

(autotopagnozja) zaburzenie charakteryzujące się trudnościami we wskazywaniu części ciała.

Astereognozja

Zaburzenie polegające na niemożności rozpoznania przedmiotów za pomocą dotyku, mimo braku zaburzeń czucia.

Agrafia

zaburzenia umiejętności pisania

Akalkulia

Zaburzenia umiejętności liczenia

Akinetopsja

(ślepota ruchu) pacjent nie jest w stanie widzieć poruszających się rzeczy, mimo że bez problemu widzi statyczne przedmioty, w związku z czym świat dla chorych na akinetopsję staje się pozbawiony ruchu.

Aleksja

Zaburzenia umiejętności czytania.

Aleksja bez agrafii

zaburzenia umiejętności czytania bez zaburzeń umiejętności pisania.

Anomia

Całkowite zatracenie norm społecznych lub ich zanik, często w odniesieniu bezpośrednio do jednostki społecznej. Cechą charakterystyczną jest popadnięcie w egoizm i brak poczucia odpowiedzialności przed jakimikolwiek instytucjami czy osobami.

Anosmia

(ślepota zapachowa) brak węchu; Trwały lub tymczasowy

Anozognozja

(zespół Babińskiego) zaburzenie charakteryzujące się niedostrzeganiem własnego defektu lub zaprzeczeniem jego istnieniu. Niekiedy przypisywanie oraz lokalizowanie własnych defektów poza własnym ciałem.

Apatia

Stan psychiczny, który charakteryzuje się zmniejszeniem zdolności do odczuwania emocji i bodźców fizycznych.

Apraksje

zaburzenia w generowaniu dowolnego, celowego ruchu.

Apraksja dynamiczna

zaburzenie sekwencji ruchów dowolnych.

Apraksja ideacyjna

(wyobrażeniowa) charakteryzuje się zachowaniem zdolności do wykonywania pojedynczych ruchów przy jednoczesnym zaburzeniu ich celowości (pacjenci wiedzą jak coś zrobić ale nie wiedzą co).

Apraksja ideomotoryczna

(wyobrażeniowo-ruchowa) charakteryzuje się zaburzeniem organizacji ruchów w czasie, przestrzeni oraz sekwencji przy jednoczesnym zachowaniu ich celowości (pacjenci wiedzą co chcą zrobić ale nie wiedzą jak).

Apraksja kinetyczna

(ruchowa) charakteryzuje się zaburzeniem ruchów precyzyjnych jednej kończyny górnej.

Apraksja konstrukcyjna

(przestrzenna) zaburzenie w zakresie wykonywania czynności w przestrzeni. Uszkodzenia najczęściej lokalizowane w obszarze ciemieniowo-potylicznym.

Depersonalizacja

Objaw polegający na zmienionym postrzeganiu doświadczania siebie samego lub własnych przeżyć. Dotknięta nim osoba obserwuje niejako z zewnątrz swe ciało bądź umysł, odczuwa coś w rodzaju rozdziału od siebie samego.

Derealizacja

Zaburzenie psychiczne określające różnego rodzaju odczuwanie zmian otaczającego świata. Osoba dotknięta derealizacją ma poczucie jakby otaczający ją świat był w jakiś sposób zmieniony, nierealny, oddalony.

Hemianopsja

Utrata wzroku w jednym lub obu oczach, ale tylko w połowie pola widzenia.

Labilność emocjonalna

Oznacza chwiejność emocjonalną, łatwe przechodzenie do stanów skrajnych emocjonalnie, szybkie i częste zmiany emocji. Osoba przejawiająca labilność emocjonalną reaguje nieadekwatnie na bodźce.

Leukotomia

Zwana także lobotomią lub lobotomią czołową albo leukotomią przedczołową– zabieg neurochirurgiczny polegający na przecięciu połączeń kory przedczołowej z innymi strukturami mózgowia.

Makropsja

Złudzenia wzrokowe polegające na wrażeniu, że przedmioty lub osoby powiększają się i przybliżają, często współistniejące z zaburzeniami postrzegania schematu ciała, odbioru bodźców z otoczenia i poczucia czasu.

Mikropsja

zjawisko widzenia przedmiotów odmiennej od realnej wielkości, nadmiernie małych

Moria

Wesołkowaty nastrój; podwyższenie nastroju, któremu towarzyszy beztroska, pusta wesołkowatość, głupkowate żarty. Gwałtowne reakcje na bodźce. Pacjenci w tym stanie wydają się być pozbawieni ograniczeń i hamulców.

Objaw splątania

zaburzenie orientacji w wymiarze czasu oraz miejsca, stany onejroidalne (snopodobne).

Obszar Broka

obszar w mózgu odpowiedzialny za generowanie mowy. Pole 44.

Obszar Wernickiego

obszar kory mózgowej inicjujący i kierujący procesami rozpoznawania głosek, wyrazów i zdań oraz czynnościami nadawania mowy. Pole 22.

Parafazja

Zastępowanie słów celowych innymi określeniami.

Parafazje fonetyczne

Zastępowanie słów celowych określeniami, które rozpoczynają się od tych samych głosek (na przykład „butelka” zamiast „buty”).

Parafazje semantyczne

Zastępowanie słów celowych określeniami zbliżonymi (np. „uczeń” zamiast „student”).

Peryfraza

Zastępowanie słów celowych określeniami (często desygnatami).

Perseweracje

Objaw niektórych zaburzeń psychicznych, polegający na uporczywym powtarzaniu tej samej czynności (mogą być to słowa, zdania, skojarzenia, ale również fragmenty melodii lub omyłki), mimo zaniku wywołującej ją przyczyny.

Praksje

Ruchy użyteczne, przebiegające zgodnie z różnymi strategiami z ukierunkowaniem na określony cel, modyfikowane warunkami zewnętrznymi i wewnętrznymi.

Praksja realistyczna w badaniu

możemy zrobić próbę dając choremu odpowiednie (realistyczne) przedmioty. Zazwyczaj bada się codzienne czynności jak np. zawiązanie buta, zapalenie papierosa czy zaklejenie koperty.

Praksja symboliczna w badaniu

zazwyczaj prosi się chorego, aby pokazał jak się daną czynność wykonuje (bez posiadania odpowiednich przedmiotów).

Prozopagnozja

(agnozja twarzy) choroba, która polega na tym, że pacjent nie rozpoznaje twarzy

Przejściowa amnezja globalna (TGA)

choroba polegająca na nagłym wystąpieniu całkowitej amnezji następowej (niezdolności do zapamiętania nowych zdarzeń) a także czasami amnezji wstecznej bez upośledzenia innych funkcji neurologicznych. Trwa zazwyczaj 2–12 godzin, a maksymalnie dobę.

Pseudoagnozje

poprawne rozpoznawanie przedmiotów na pojedynczych obrazkach przy jednoczesnym błędnym rozpoznawaniu przedmiotów na złożonych obrazkach na przykład sytuacyjnych.

Ślepota korowa

Całkowita utrata widzenia spowodowana uszkodzeniem pól wzrokowych kory potylicznej w warunkach prawidłowej anatomii i fizjologii oka. Uszkodzenie w obszarze Brodmanna (pole 17) w obu półkulach powoduje ślepotę korową.

Widzenie mimo ślepoty

niespójność doświadczeń percepcyjnych polegająca na tym, że pacjent nieświadomie spostrzega bodziec, rozpoznaje jego cechy i może werbalnie go opisać, z jednoczesnym przekonaniem, że nic nie widzi.

Zespół Antona-Babińskiego

Charakteryzuje się niedostrzeganiem defektu oraz jego zaprzeczaniem (ślepota mózgowa/korowa). Pacjent mimo dowodów zaprzecza, że coś takiego “ma”.

Zespół czołowy jatrogenny

- bezwolność - potulność - bezpretensjonalność - brak zainteresowania światem zewnętrznym - uproszczenie życia wzruszeniowego - zmniejszenie roszczeń życiowych - monotonia uczuciowa - zanik inicjatywy - brak zainteresowania przyszłością -amnezja czołowa

Zespół Charlesa Bonneta

zaburzenie charakteryzujące się występowaniem złożonych halucynacji wzrokowych u osób starszych przy braku występowania deficytów intelektualnych oraz przy pełnym krytycyzmie. Spotykany w przypadku osób, które doznały upośledzenia narządu wzroku

Zespół zaniedbywania stronnego

zaburzenie charakteryzujące się pomijaniem jednej strony ciała (z reguły lewej). Uszkodzenie najczęściej lokalizowane w obszarze ciemieniowo- potylicznym prawej półkuli mózgu.

Zespół jednostronnego zaniedbywania przestrzeni

zaburzenie charakteryzujące się pomijaniem obiektów znajdujących się (najczęściej) w lewym polu widzenia. Uszkodzenia najczęściej lokalizowane w obrębie płatów ciemieniowych prawej lub niedominującej półkuli mózgu.

Zespół Gerstmanna

zespół charakteryzujący się zaburzeniami w czterech wymiarach: - agnozji palców - zaburzenia orientacji lewa-prawa - agrafii - akalkulii

Zespół przyśrodkowy

- zaburzenia świadomości, splątanie - przejawianie stanów akinetycznych oraz opóźnione w czasie wykonywanie poleceń - przejawianie stereotypowych działań - brak przejawiania emocjonalnych oraz euforycznych reakcji, częściej apatia - adynamia - abulia

Zespół grzbietowo-boczny/sklepistości

- Zaburzenie funkcji wykonawczych - apatia, zanik inicjatywy, zainteresowań, obniżenie nastroju, wycofanie z relacji społecznych - zorganizowane czynności zastąpione przez czynności odruchowe - perseweracje w zachowaniu - opóźnienie reakcji na bodźce

Zespół przypodstawny

- pobudzenie wybuchowość w zachowaniu - trudności w relacjach - brak wglądu i krytycyzmu - moria - wzmożona ekspresja słowna - labliność emocjonalna - odhamowanie zachowania - konfabulacje - pseudoagnozje