Socjologia - pojęcia cz. III

 0    201 fiche    fiszkoteka61
Télécharger mP3 Imprimer jouer consultez
 
question język polski réponse język polski
AKUMULACJA PRZEWAG I UPOŚLEDZENIA
commencer à apprendre
tendencja do podwyższania raz osiągniętej wyższej pozycji społecznej oraz przeciwnie ‐ do pogłębiania się degradacji, gdy spadło się na pozycje niskie.
DETERMINIZM TECHNOLOGICZNY
commencer à apprendre
pogląd, że głównym czynnikiem decydującym o rozwoju społeczeństw i znaczącym kolejne fazy historii ludzkości są odkrycia, wynalazki i innowacje techniczne.
DONIOSŁOŚĆ FUNKCJONALNA:
commencer à apprendre
stopień, w jakim pewne działania przyczyniają się do zaspokojenia wymogów funkcjonalnych społeczeństwa.
DZIEDZICZENIE POZYCJI SPOŁECZNEJ
commencer à apprendre
uzyskiwanie od rodziny ‐ bez własnych zasług ‐ zasobów majątkowych, władzy, prestiżu, kapitału kulturowego, kapitału społecznego, co stwarza lepsze warunki startu życiowego. (Odwrotnie: dziedziczenie biedy, zacofania, marginalizacji społecznej).
IDEOLOGIA MERYTOKRATYCZNA
commencer à apprendre
głosi, że nierówności są o tyle usprawiedliwione, o ile są efektem własnych zasług oraz korzyści, jakie działalność jednostki przynosi społeczeństwu.
IDEOLOGIE EGALITARNE
commencer à apprendre
podkreślają równość ludzi, żądając ‐ w zależności od radykalizmu sformułowania ‐ albo równości warunków życia, albo równego zaspokojenia minimalnych potrzeb, albo równości startu i szans życiowych, albo równości wobec prawa, albo równości praw podmiotowych.
IDEOLOGIE ELITARYSTYCZNE (inaczej ‐ arystokratyczne
commencer à apprendre
głoszą, że istnieją takie grupy, które z samej swojej natury są „wyższeʺ od innych i dlatego muszą mieć wyższą pozycję w społeczeństwie, co wyraża się w ich całkowicie uzasadnionych przywilejach
KAPITAŁ SPOŁECZNY
commencer à apprendre
sieć kontaktów, znajomości, powiązań, przynależności do organizacji i stowarzyszeń, która stwarza jednostce lepsze możliwości uzyskiwania innych społecznie cenionych zasobów ‐ bogactwa, władzy, prestiżu itp.
POWOŁANIE
commencer à apprendre
zawód wykonywany z pobudek autotelicznych, jako sposób samorealizacji, bez względu na jakiekolwiek korzyści, jakie może przynosić
WYMOGI FUNKCJONALNE SPOŁECZEŃSTWA (inaczej ‐ imperatywy funkcjonalne lub potrzeby systemowe):
commencer à apprendre
stany lub sytuacje niezbędne, aby społeczeństwo mogło funkcjonować i przetrwać.
ANARCHIZM
commencer à apprendre
odrzucenie czyichkolwiek uprawnień do podejmowania wiążących dla innych decyzji.
AUTORYTET
commencer à apprendre
władza legitymizowana, czyli akceptowana przez adresatów. Władza i autorytet
DOMINACJA
commencer à apprendre
sytuacja, w której asymetryczna relacja władzy występuje pomiędzy zbiorowościa‐mi (grupami, klasami, warstwami, kategoriami społecznymi), z których jedna ma możliwość zagwarantowania swoich interesów kosztem interesów czy wbrew interesom drugiej.
KOMPETENCJA PODMIOTOWA
commencer à apprendre
ograniczenie zakresu władzy do pewnego grona osób.
KOMPETENCJA PRZEDMIOTOWA
commencer à apprendre
ograniczenie zakresu władzy do pewnej dziedziny spraw.
LEGALIZM
commencer à apprendre
uznanie władzy legalnej, wynikające z szacunku dla prawa.
NADUŻYCIE WŁADZY
commencer à apprendre
realizowanie uprawnień władczych poza zakresem kompetencji podmiotowej lub przedmiotowej.
NONKONFORMIZM (inaczej ‐ kontestacja władzy):
commencer à apprendre
publicznie manifestowane niepodporządkowanie się władzy wynikające z odrzucenia legitymizujących ją praw czy tradycji albo z zakwestionowania charyzmy władcy.
OPORTUNIZM
commencer à apprendre
uznanie władzy tylko w obawie przed przymusem i negatywnymi sankcjami
PREROGATYWY WŁADCZE
commencer à apprendre
uprawnienie do wydawania poleceń czy podejmowania decyzji wiążących drugą stronę stosunku społecznego, zawarte w roli związanej z daną pozycją społeczną.
PRZEMOC
commencer à apprendre
władza oparta na „nagiej sileʺ, przewadze fizycznej, bez akceptacji drugiej strony
PRZYMUS
commencer à apprendre
uprawnienie do wyegzekwowania swoich decyzji, żądań czy poleceń związane z pozycją społeczną wyposażoną w prerogatywy władcze. Sprowadza się do wymierzenia pewnych sankcji za niepodporządkowanie się władczym decyzjom albo przynajmniej do zagrożenia takimi sankcjami, co ma skłonić do podporządkowania się przez stworzenie dyscypliny strachu.
PRZYMUS PAŃSTWOWY:
commencer à apprendre
egzekwowanie prerogatyw władczych organów państwowych poprzez specjalnie do tego powołane instytucje i organizacje, z odwołaniem się do repertuaru najsroższych kar zarezerwowanych tylko dla państwa ‐ np. pozbawienia wolności czy odebrania życia.
PRZYWÓDZTWO
commencer à apprendre
spontaniczne i oddolne obdarzenie jednego z członków grupy uprawnieniami władczymi ‐ decyzyjnymi, koordynacyjnymi ‐ w stosunku do pozostałych.
PRZYWÓDZTWO AUTOKRATYCZNE
commencer à apprendre
styl sprawowania przywództwa oparty na narzucaniu z góry jednoosobowych decyzji bez konsultacji z członkami grupy.
PRZYWÓDZTWO DEMOKRATYCZNE
commencer à apprendre
styl sprawowania przywództwa oparty na roli koordynującej, mediującej i wspomagającej osiąganie większościowych decyzji przez członków grupy.
PRZYWÓDZTWO PERMISYJNE
commencer à apprendre
styl sprawowania przywództwa oparty na służeniu grupie jedynie radą i ekspertyzą, z pozostawieniem pełnej autonomii w podejmowaniu decyzji samym członkom grupy.
RUTYNIZACJA CHARYZMY
commencer à apprendre
przekształcenie władzy charyzmatycznej w legalną, połączone z formalizacją szczególnej osobistej relacji uznania i poparcia między władcą a poddanymi
UZURPACJA WŁADZY
commencer à apprendre
objęcie władzy z pogwałceniem prawnie przepisanej procedury.
WŁADZA
commencer à apprendre
taka relacja między jednostkami, w której istnieje prawdopodobieństwo, że jedna z nich przeprowadzi swoją wolę, nawet mimo oporu drugiej. Inaczej: możliwość wydawania wiążących dla drugiej osoby decyzji.
WŁADZA CHARYZMATYCZNA
commencer à apprendre
usprawiedliwiona wyjątkowymi walorami osobistymi władcy, dostrzeżonymi i uznanymi przez poddanych czy zwolenników
WŁADZA LEGALNA
commencer à apprendre
umocowana w przepisach prawa oraz procedurach powoływania na stanowiska władcze.
WŁADZA TRADYCYJNA
commencer à apprendre
uzasadniona świętością tradycji wskazującej na pewne pozycje społeczne czy pewne osoby jako nosicieli uprawnień władczych
WPŁYW
commencer à apprendre
władza oparta na argumentach, perswazji, autorytecie osobistym, uznanych przez drugą stronę.
DEWIACJA PIERWOTNA
commencer à apprendre
czyn dewiacyjny popełniony po raz pierwszy, uruchamiający sekwencję kontroli społecznej i wymierzania sankcji
DEWIACJA W SENSIE FUNKCJONALNYM
commencer à apprendre
czyn wywołujący negatywne reakcje społeczne w postaci sankcji różnego rodzaju
DEWIACJA W SENSIE NORMATYWNYM
commencer à apprendre
sprzeczność działania z regułą stosowalną wobec tego typu sprawcy i tego typu czynu.
DEWIACJA WTÓRNA
commencer à apprendre
recydywa, czyli wejście na drogę „kariery dewiacyjnejʺ w wyniku odrzucenia przez społeczeństwo, „stygmatyzacjiʺ.
EKSTERNALIZACJA
commencer à apprendre
przejawianie się ukształtowanych kulturowo treści osobowościowych ‐motywacji czy postaw ‐ w konkretnych działaniach
INSTRUMENTALNE UCZENIE SIĘ
commencer à apprendre
kształtowanie repertuaru zachowań przez selekcję zachowań poprzednio nagradzanych (gratyfikujących) i eliminowanie takich, które przynosiły kary (doznania przykre, deprywacje).
INTERNALIZACJA
commencer à apprendre
proces psychiczny polegający na „uwewnętrznieniuʺ kultury, czyli przekształceniu jej wzorów w elementy osobowości ‐ motywacje czy postawy.
JAŹŃ
commencer à apprendre
w ujęciu symbolicznego interakcjonizmu): wytworzona w kontaktach z innymi umiejętność patrzenia na siebie samego oczami partnerów, zdolność zdefiniowania swojego miejsca w szerszej zbiorowości, roli, jaką się pełni, obowiązków i powinności, jakie z niej wynikają, nakazów i zakazów, jakie zbiorowość jednostce narzuca.
KOMPETENCJA JEDNOKULTUROWA
commencer à apprendre
przyswojenie idei, przekonań, reguł, norm, wartości, symboli charakterystycznych dla jednej tylko, konkretnej kultury
KOMPETENCJA WIELOKULTUROWA (inaczej ‐ kosmopolityczna
commencer à apprendre
znajomość i umiejętność stosowania wielu różnych wzorów życia i różnorodnych idei pochodzących z kilku kultur
KONTROLA SPOŁECZNA
commencer à apprendre
system społecznych sankcji ‐ negatywnych i pozytywnych, oraz agend ‐ grup, organizacji, instytucji ‐ stosujących takie sankcje.
KONTRSOCJALIZACJA
commencer à apprendre
uczenie się wzorów życia typowych dla środowisk dewiacyjnych i przestępczych, odmiennych od tych, które uznaje większość społeczeństwa.
MARGINES SPOŁECZNEJ TOLERANCJI
commencer à apprendre
wstrzemięźliwość w zastosowaniu sankcji mimo popełnienia czynu literalnie dewiacyjnego, czyli sprzecznego z zakazami i nakazami społecznymi.
MINIMUM KULTUROWE
commencer à apprendre
minimalne kompetencje, nawyki i umiejętności niezbędne do życia wśród innych ludzi, w społeczeństwie.
PERMISYWNOŚĆ SPOŁECZNA
commencer à apprendre
atmosfera przyzwolenia na czyny dewiacyjne czy nawet przestępcze wywierająca presję na agendy kontroli społecznej w kierunku powstrzymywania się od wymierzania sankcji, lub wymierzania sankcji niewspółmiernie łagodnych.
PUNITYWNOŚĆ:
commencer à apprendre
rozpowszechnione w społeczeństwie żądanie wysokich kar i „zerowej tolerancjiʺ w stosunku do dewiantów i przestępców
RESOCJALIZACJA
commencer à apprendre
eliminacja głęboko zinternalizowanych wzorów kulturowych i wpojenie wzorów przeciwstawnych.
RYTUAŁY PRZEJŚCIA
commencer à apprendre
zbiorowe ceremonie, często o charakterze sakralnym, symbolizujące koniec jednej fazy życia i początek następnej
SANKCJE FORMALNE
commencer à apprendre
kary wymierzane w szczegółowo przepisanym trybie, w określonym precyzyjnie wymiarze, przez specjalnie do tego powołane organizacje czy instytucje.
SANKCJE ROZPROSZONE
commencer à apprendre
spontaniczne i nieformalne metody nacisku i karania stosowane przez grupy, do których jednostka należy.
SOCJALIZACJA
commencer à apprendre
proces, dzięki któremu jednostka wdraża się do sposobu życia swojej grupy i szerszego społeczeństwa przez uczenie się reguł i idei zawartych w kulturze.
SOCJALIZACJA ANTYCYPUJĄCA
commencer à apprendre
internalizowanie wzorów grupy, do której się nie należy, a jedynie pragnie należeć, czyli pozytywnej grupy odniesienia.
SOCJALIZACJA ODWROTNA
commencer à apprendre
sytuacja spotykana w warunkach szybkiej zmiany kulturowej, kiedy młode pokolenie stara się wdrożyć tradycjonalnie nastawione pokolenie starsze do nowych wzorów kulturowych: stylów bycia, mówienia, ubierania się, rozrywki, twórczości artystycznej itp.
SOCJALIZACJA PERMANENTNA
commencer à apprendre
proces internalizowania coraz to nowych wzorów kulturowych, z którymi człowiek styka się nieustannie w toku całego życia.
SOCJALIZACJA POCZĄTKOWA
commencer à apprendre
ten etap socjalizacji, który dokonuje się w dzieciństwie w rodzinie i innych grupach pierwotnych.
STYGMATYZACJA
commencer à apprendre
(inaczej ‐ naznaczanie, etykietowanie): trwałe przypisanie jednostce tożsamości dewianta czy przestępcy przez ciążące na niej znamię karalności.
SUPEREGO (w ujęciu psychoanalizy):
commencer à apprendre
domena osobowości, w której zakodowane zostają reguły kulturowe ‐ nakazy i zakazy dotyczące właściwego postępowania ‐ powodujące dyskomfort psychiczny, zwany poczuciem winy lub wstydu, w przypadku ich naruszenia.
ADAPTACJA INNOWACJI
commencer à apprendre
trwałe zakorzenienie się innowacji w systemie normatywnym, przerodzenie się tego, co kiedyś było zerwaniem z konwencją, w nową konwencję, tego, co było odrzuceniem tradycji, w nową tradycję, tego, co było aktem nonkonformizmu, w obowiązującą regułę postępowania.
ARTYKULACJA STRUKTURY IDEALNEJ
commencer à apprendre
powstawanie i zakorzenianie się standardowych przekonań, poglądów, idei, mitów, stereotypów.
DETERMINACJA STRUKTURALNA
commencer à apprendre
ograniczający i wspomagający wpływ struktur rozmaitego rodzaju na działania podejmowane przez członków społeczeństwa
DYFUZJA INNOWACJI
commencer à apprendre
rozprzestrzenianie się innowacji w społeczeństwie, poszerzanie się środowisk, w których jest akceptowana i stosowana.
EKSPANSJA STRUKTURY INTERAKCYJNEJ
commencer à apprendre
powstawanie i rozbudowywanie się sieci styczności, kontaktów, więzi, łączności między jednostkami
EROZJA NORMY
commencer à apprendre
powolne zanikanie obowiązującej mocy normy, poczucia związanej z nią powinności, gotowości do wymierzania sankcji negatywnych (kar) za jej naruszenie.
FILTROWANIE INNOWACJI
commencer à apprendre
społeczna selekcja innowacji albo dokonująca się spontanicznie, albo prowadzona przez specjalne agendy i prowadząca albo do upowszechnienia innowacji, albo do jej eliminacji.
INNOWACJA NORMATYWNA
commencer à apprendre
zainicjowanie nowego sposobu życia, stylu działania, codziennej praktyki, formy wyrażania się itp., które mogą przekształcić się w nowe reguły, wzory, normy czy wartości.
INNOWACJE ENDOGENNE
commencer à apprendre
reakcje na napięcia, naciski, dysonanse pojawiające się wewnątrz systemu społecznego, w którym innowacja się rodzi.
INNOWACJE EGZOGENNE
commencer à apprendre
nowatorska adaptacyjna reakcja na zdarzenia lub zmiany zachodzące poza systemem społecznym, w którym innowacja się rodzi.
INSTYTUCJONALIZACJA
commencer à apprendre
wyłanianie się, artykułowanie i utrwalanie struktur normatywnych: reguł społecznych, wzorów, norm i wartości
INSULACJA INNOWACJI
commencer à apprendre
ograniczenie zasięgu rozprzestrzeniania się i stosowania innowacji przez wprowadzenie regulacji prawnych (np. zakazu klonowania, restryktywnych warunków badań na embrionach, zakazu rozmieszczenia systemów antyrakietowych itp.).
KRYSTALIZACJA STRUKTURY INTERESÓW
commencer à apprendre
powstawanie i pogłębianie się hierarchii nierówności, przywilejów i upośledzenia
MORFOGENEZA
commencer à apprendre
proces wyłaniania się, artykułowania i utrwalania struktur rozmaitego rodzaju z chaosu działań podejmowanych przez członków społeczeństwa
ORGANIZACJE INNOWACYJNE
commencer à apprendre
takie, które powołane są specjalnie po to, aby proponować nowatorskie rozwiązania w różnych dziedzinach.
ROLE INNOWATORSKIE
commencer à apprendre
oczekiwania nowatorstwa, oryginalności, twórczości, związane z pewnymi pozycjami społecznymi: np. uczonego, artysty, pisarza, kompozytora
SPISKOWA TEORIA SPOŁECZEŃSTWA
commencer à apprendre
przekonanie, że za każdym zdarzeniem społecznym, a zwłaszcza zdarzeniem niekorzystnym, stoją celowo je wywołujący i manipulujący nimi konspiratorzy.
ZINSTYTUCJONALIZOWANE OMIJANIE REGUŁ
commencer à apprendre
rozpowszechniona w danej zbiorowości praktyka nieprzestrzegania pewnej normy czy wartości, która dzięki swej powszechności sama staje się regułą.
POSTĘP
commencer à apprendre
proces przybliżający nieustannie do takiego stanu społeczeństwa, w którym realizują się jakieś ważne społeczne wartości; stanu uważanego za dobry, słuszny, sprawiedliwy, szczęśliwy, godny itp.
PROCES
commencer à apprendre
ciąg, sekwencja następujących po sobie i przyczynowo uwarunkowanych zmian systemu, które nazywamy fazami lub etapami.
PROCES CYKLICZNY
commencer à apprendre
taki, w którym po pewnym czasie stan systemu powraca do punktu wyjścia, do swojego kształtu początkowego
PROCES KIERUNKOWY
commencer à apprendre
taki, którego żaden etap nie powtarza się, a cała sekwencja przybliża stale do jakiegoś przyszłego stanu wyróżnionego ‐ „celuʺ czy krańca procesu
REGRES
commencer à apprendre
proces, który oddala społeczeństwo od stanu uważanego za pożądany z punktu widzenia rozpowszechnionych w społeczeństwie wartości.
ROZWÓJ
commencer à apprendre
proces kierunkowy napędzany czynnikami endogennymi, w którym poziom pewnych istotnych zmiennych jest stale rosnący.
ROZWÓJ JEDNODNIOWY (inaczej ‐ unilinearny
commencer à apprendre
taki, w którym sekwencja zmian biegnie zawsze tym samym, jednym torem, po regularnej, wyznaczonej jakby z góry trajektorii.
ROZWÓJ SKOKOWY
commencer à apprendre
taki, w którym po okresie kumulowania się zmian ilościowych, cząstkowych, dochodzi do pewnego progu nasycenia, po którego minięciu występuje zasadnicza zmiana jakościowa.
ROZWÓJ WIELODNIOWY (inaczej ‐ multilinearny)
commencer à apprendre
taki, w którym różne sekwencje zmian mają jedynie zbliżony ogólny kierunek, ale przebiegają w różny sposób, różnymi torami czy trajektoriami, w zależności od konkretnych warunków historycznych i kulturowych danego społeczeństwa.
UTOPIE SPOŁECZNE
commencer à apprendre
wizje dobrego, szczęśliwego, doskonałego społeczeństwa przyszłości, na tyle wyidealizowane i skrajne, że całkowicie nierealistyczne.
ZMIANA SPOŁECZNA:
commencer à apprendre
różnica między stanem systemu społecznego (grupy, organizacji) w jednym momencie i stanem tego samego systemu w innym momencie.
AMBIWALENCJA ZMIANY
commencer à apprendre
równoczesne powodowanie przez zmiany społeczne efektów pozytywnych i negatywnych
ANOMIA SUKCESU
commencer à apprendre
zaburzenie rutynowych sposobów postępowania, skali oczekiwań i aspiracji, wzorów konsumpcji ‐ przez nagłe wzbogacenie się
DYSKURS KRYZYSU
commencer à apprendre
akcentowanie negatywnych skutków zmian, głównie niezamierzonych i nieoczekiwanych, w różnych dziedzinach życia społecznego.
DYSKURS POSTĘPU
commencer à apprendre
apoteoza zmienności społecznej jako jednoznacznie postępowej, przynoszącej zawsze poprawę, doskonalenie życia społecznego.
DYSKURS TRAUMY
commencer à apprendre
zwrócenie uwagi na destabilizujące, dezorganizujące i dezorientujące konsekwencje zmian społecznych niezależnie od ich treści, a więc także zmian skądinąd postępowych.
KATASTROFICZNE WIZJE PRZYSZŁOŚCI
commencer à apprendre
skrajnie pesymistyczne scenariusze rozwoju społecznego oparte przeważnie na prostej ekstrapolacji obecnych, negatywnych trendów.
MORFOGENEZA KULTURY
commencer à apprendre
wyłanianie się, artykułowanie, krystalizowanie i rozprzestrzenianie nowych wzorów, reguł, norm, wartości, symboli, idei.
PANIKI MORALNE
commencer à apprendre
gorące, masowe dyskusje, spory, a także wybuchy zachowań zbiorowych czy nawet organizowanie się ruchów społecznych jako reakcji na bulwersujące opinię publiczną zdarzenie, zazwyczaj jednostkowe i wyjątkowe.
PROCESY PARAMETRYCZNE
commencer à apprendre
procesy ekonomiczne, polityczne czy demograficzne przebiegające niezależnie od sekwencji traumatycznej, ale wywierające istotny wpływ na kierunek rozwoju i szansę przezwyciężenia traumy
SEKWENCJA TRAUMATYCZNA
commencer à apprendre
proces pojawiania się, rozprzestrzeniania i zakorzeniania traumy, a następnie podejmowania strategii zaradczych prowadzących do przezwyciężenia traumy.
STRATEGIE INDYWIDUALNE
commencer à apprendre
radzenie sobie z traumą przez indywidualne zabezpieczenie się lub adaptację do sytuacji traumatycznej.
STRATEGIE MASOWE
commencer à apprendre
reakcje na sytuację traumatyczną podejmowane spontanicznie przez zbiorowość.
STRATEGIE ZBIOROWE
commencer à apprendre
reakcje na sytuację traumatyczną podejmowane przez zbiorowość wspólnie, w sposób skoordynowany i zorganizowany
TRAUMA KULTUROWA
commencer à apprendre
wstrząs spowodowany zmianą społeczną, który dotyka domeny kultury, a w konsekwencji tożsamości zbiorowej i jednostkowej.
TRAUMY ZBIOROWE:
commencer à apprendre
doznawane i przeżywane wspólnie przez społeczność i dzięki temu stające się przedmiotem debat publicznych czy ekspresji artystycznej, a nawet prowadzące do epizodów zachowania zbiorowego czy mobilizacji ruchów społecznych.
ALOKACJA CZASU
commencer à apprendre
przeznaczenie pewnych okresów dnia, tygodnia czy roku na czynności określonego typu, co wynikać może z konwencjonalnych zwyczajów (np. lunch w południe) lub przyrodniczych konieczności (siewy wiosną).
BUDŻET CZASU
commencer à apprendre
typowy dla danej zbiorowości ilościowy rozkład czasu przeznaczanego na różne funkcje czy udział w różnych kontekstach społecznych (np. na pracę, rozrywkę, naukę, życie rodzinne).
CZAS ILOŚCIOWY (inaczej ‐ zewnętrzny
commencer à apprendre
czas konwencjonalny, wyskalowany w sposób narzucany przez używane do pomiaru czasu instrumenty ‐ zegary i kalendarze ‐ które pozwalają przypisać danemu momentowi godzinę czy datę, a także określić porównawczo okres trwania, szybkość, interwały, rytm itp. różnych zdarzeń i procesów.
CZAS JAKOŚCIOWY (inaczej ‐ wewnętrzny
commencer à apprendre
ontologicznie zakorzeniony w zjawiskach czy zdarzeniach okres ich trwania, swoisty rytm czy tempo.
KADENCJA
commencer à apprendre
przepisany normatywnie, formalnie regulowany okres sprawowania pewnej funkcji, zajmowania urzędu czy pełnienia pewnej roli społecznej
LOKALIZACJA CZASOWA
commencer à apprendre
miejsce danego zdarzenia w sekwencji zdarzeń powiązanych z nim przyczynowo‐skutkowo, wcześniejszych i późniejszych
ORIENTACJA PREZENTYSTYCZNA
commencer à apprendre
zakodowany w kulturze akcent na czas teraźniejszy, afirmacja doznań i doświadczeń aktualnych.
ORIENTACJA PROSPEKTYWNA
commencer à apprendre
zakodowany w kulturze akcent na czas przyszły‐ planowanie, projektowanie, antycypowanie i związane z tym aspiracje i nadzieje.
ORIENTACJA RETROSPEKTYWNA
commencer à apprendre
zakodowany w kulturze akcent na czas przeszły, dotychczasowe dokonania czy tradycje.
PERCEPCJA CZASU (inaczej ‐ poczucie czasu
commencer à apprendre
subiektywne odczucie tempa, rytmu, trwania, różniące poszczególne jednostki, a także sytuacje, w jakich się znajdują.
PROCES
commencer à apprendre
łańcuch kolejnych zmian powiązanych przyczynowo‐skutkowo
PROFIL CZASOWY
commencer à apprendre
kulturowo zakodowany, specyficzny dla danej zbiorowości sposób traktowania czasu, w szczególności nacisk (lub brak nacisku) na punktualność, pośpiech, wykorzystanie czasu itp.
REIFIKACJA CZASU
commencer à apprendre
traktowanie czasu jako autonomicznej wartości, którą można zdobyć, stracić, kupić, sprzedać, wymienić ‐ co najlepiej wyraża powiedzenie „czas to pieniądzʺ.
SPOŁECZNIE OCZEKIWANE TRWAŁOŚCI
commencer à apprendre
normatywnie przepisany okres zajmowania pewnych pozycji społecznych (stanowisk), realizowania pewnych czynności, trwania stosunków społecznych czy przynależności grupowych.
SPOŁECZNOŚCI „GORĄCEʺ
commencer à apprendre
takie, w których zmiany toczą się szybko, osiągając poważne rozmiary już w skali wewnątrzpokoleniowej.
SPOŁECZNOŚCI „ZIMNE"
commencer à apprendre
takie, w których zmiany toczą się wolno, w zasadzie dopiero w skali wielopokoleniowej.
UPŁYW CZASU
commencer à apprendre
niezależność toczących się w nas czy wokół nas, a istotnych dla nas, kierunkowych procesów ‐ biologicznych, psychicznych, społecznych ‐ od naszej woli i zamiarów, a w szczególności niemożność ich powstrzymania czy odwrócenia.
ASYNCHRONIA ROZWOJU
commencer à apprendre
sytuacja, w której rozwój różnych fragmentów czy aspektów jednego i tego samego systemu społecznego biegnie różnymi torami i w różnym tempie (inaczej ‐ rozwój gospodarki, inaczej ‐ polityki, inaczej ‐ rolnictwa, inaczej ‐ przemysłu, inaczej ‐religii, inaczej ‐ nauki itp.).
DETERMINIZM
commencer à apprendre
pogląd, że każdy stan społeczeństwa jest etapem szerszego procesu, wynikającym w sposób konieczny z tego, co było wcześniej, w pełni zdeterminowanym genetycznie przez wcześniejszy przebieg procesu.
DETERMINIZM TECHNOLOGICZNY
commencer à apprendre
pogląd, że głównym czynnikiem napędzającym postępowy rozwój społeczny są odkrycia i wynalazki, dające podstawę wprowadzania nowych urządzeń technicznych.
DOBÓR NATURALNY
commencer à apprendre
większa szansa osobników wyposażonych w cechy odpowiadające aktualnym warunkom środowiskowym (cechy adaptacyjne) na przeżycie do wieku rozrodczego i przekazanie tych cech potomstwu, l odwrotnie, wczesna eliminacja osobników posiadających cechy niesprzyjające adaptacji, co wyklucza ich dziedziczenie w populacji.
EPICENTRA NOWOCZESNOŚCI
commencer à apprendre
regiony, kraje, a nawet pojedyncze miasta, które w danej epoce stanowią wzorce nowoczesnego sposobu żyda, naśladowane przez inne społeczności.
EWOLUCJONIZM SOCJOLOGICZNY
commencer à apprendre
wizja zmian dziejowych, w której podkreśla się jednolinio‐wość i kierunkowość stopniowego procesu różnicowania strukturalnego i funkcjonalnego społeczeństwa, w wyniku realizacji immanentnych, endogennych potencji, podobnie jak dzieje się w przypadku wzrostu osobniczego w świecie organizmów żywych.
FATALIZM
commencer à apprendre
pogląd, że rozwój społeczny toczy się w sposób konieczny, nieuchronny i nieodwracalny, a ludzie swoimi działaniami nie mogą go ani powstrzymać, ani ukierunkować.
FINALIZM
commencer à apprendre
pogląd, że rozwój społeczny zmierza w kierunku pewnego stanu docelowego, końcowego, do którego ostatecznej realizacji doprowadzi nieuchronnie w przyszłości.
IDEALIZM HISTORIOZOFICZNY
commencer à apprendre
pogląd, że głównym czynnikiem determinującym przebieg procesów historycznych jest świadomość społeczna uwikłanych w nie ludzi.
KATASTROFIZM HISTORIOZOFICZNY
commencer à apprendre
przekonanie o pogłębiającym się nieodwracalnym kryzysie społeczeństwa czy kultury, który nieuchronnie prowadzi do upadku i rozpadu.
KRĄŻENIE ELIT
commencer à apprendre
cykliczna wymiana elit politycznych, ekonomicznych czy intelektualnych w wyniku konkurencji i walki.
MATERIALIZM HISTORIOZOFICZNY
commencer à apprendre
pogląd, że głównym czynnikiem determinującym w procesie historycznym są warunki bytowania i życiowe interesy mas społecznych
MEGATRENDY
commencer à apprendre
najbardziej podstawowe tendencje ujawniające się na globalnym, makrospołecznym poziomie i prowadzące do radykalnych zmian strukturalnych we współczesnych społeczeństwach.
MODERNIZACJA
commencer à apprendre
zbliżanie się społeczeństwa w sposób zamierzony, celowy, planowany do uznanego modelu nowoczesności, najczęściej do wzorca jakiegoś istniejącego społeczeństwa uznanego za najbardziej rozwinięte.
PROGRESYWIZM
commencer à apprendre
(inaczej ‐ optymizm historiozoficzny): przekonanie, że każdy późniejszy stan społeczeństwa jest relatywnie lepszy od poprzedniego, a stan końcowy, docelowy przyniesie pełną, absolutną realizację dobra i szczęścia.
SOCJOBIOLOGIA
commencer à apprendre
traktowana jako nauka biologiczna dyscyplina, która zajmuje się badaniem biologicznych podstaw zachowań społecznych (zbiorowych, stadnych) wszystkich organizmów żywych, w tym i człowieka.
DETERMINACJA STRUKTURALNA
commencer à apprendre
ograniczający, ale także stymulujący wpływ struktur na działania jednostek lub zbiorowości.
DWOISTOŚĆ PODMIOTÓW
commencer à apprendre
podwójny status jednostek czy zbiorowości, które są zarazem twórcami struktur i podlegają ich wpływom.
DWOISTOŚĆ STRUKTUR
commencer à apprendre
podwójny status struktur społecznych jako efektów działalności ludzi, które zwrotnie oddziaływają na ludzką aktywność.
KREATYWNOŚĆ PODMIOTOWA:
commencer à apprendre
wytwarzanie struktur w działaniach jednostki lub zbiorowości.
PODMIOTOWOŚĆ
commencer à apprendre
ogólnie ‐ moc sprawcza, a w bardziej specyficznym sensie potencjalna zdolność zbiorowości do twórczego samoprzekształcania się.
PODMIOTY SPOŁECZNE
commencer à apprendre
jednostki lub zbiorowości, które przez swoje działania wytwarzają trwalsze grupy, struktury, organizacje i instytucje, a także wywołują zmiany społeczne.
POLE SPOŁECZNE (JEDNOSTKOWO‐STRUKTURALNE
commencer à apprendre
obszar rzeczywistości, w którym toczy się życie społeczne (praktyki społeczne, czy inaczej praxis) w nierozdzielnym związku aktywności podmiotowej i ram strukturalnych, stworzonych przez wcześniejszą praktykę
SPOŁECZEŃSTWO AKTYWNE
commencer à apprendre
zbiorowość o silnej podmiotowości, podejmująca nieustanny wysiłek samoprzekształcania się, stawiająca czoło wyzwaniom, pokonująca bariery, przekraczająca granice w toku nieustannej zmienności.
SPOŁECZEŃSTWO PASYWNE
commencer à apprendre
zbiorowość o słabej podmiotowości, trwająca w stagnacji, niezdolna do mobilizacji i samotransformacji.
STAWANIE SIĘ SPOŁECZEŃSTWA
commencer à apprendre
proces nieustannego wytwarzania, reprodukowania i modyfikowania rzeczywistości społecznej (grup, struktur, organizacji, instytucji, kultury itp.) przez kontekstowo i strukturalnie determinowane działania jednostek i zbiorowości
WSPÓŁCZYNNIK HISTORYCZNY:
commencer à apprendre
usytuowanie każdego zdarzenia czy zjawiska społecznego w historycznej sekwencji zdarzeń poprzedzających i następujących, co wymaga uwzględniania aspektu czasu w każdym badaniu społecznym.
WSPÓŁCZYNNIK PODMIOTOWY
commencer à apprendre
postrzeganie każdego zdarzenia czy zjawiska społecznego jako efektu aktywności ludzi i wynikająca stąd konieczność odkrywania podmiotów sprawczych w każdym badaniu społecznym
ZDARZENIE SPOŁECZNE
commencer à apprendre
elementarny składnik pola społecznego, najprostszy przejaw praktyki społecznej.
DEPRYWACJA ASPIRACYJNA
commencer à apprendre
wzrost aspiracji przy niezmiennym poziomie upośledzenia.
DEPRYWACJA KRYZYSOWA
commencer à apprendre
nagłe załamanie standardów życiowych przy niezmienionym poziomie aspiracji.
DEPRYWACJA PROGRESYWNA (inaczej ‐ „krzywa Jʺ):
commencer à apprendre
równoczesne podwyższenie się aspiracji i obniżenie standardów życiowych.
DWUWŁADZA (inaczej ‐ podzielona suwerenność
commencer à apprendre
sytuacja typowa dla wielu rewolucji, polegająca na przejściowej równowadze sił między obrońcami starego reżimu i rewolucjonistami, wyrażająca się w kontroli różnych części terytorium państwa.
HISTORIOZOFICZNE POJĘCIE REWOLUCJI
commencer à apprendre
radykalne zerwanie ciągłości dziejowej, co wyraża się w całościowej i jakościowej zmianie systemu ekonomicznego i politycznego, hierarchii nierówności społecznych, systemu wartości, zasad prawnych i moralnych, a także charakteru życia codziennego.
KONSENSUS NEGATYWNY
commencer à apprendre
typowa dla świadomości rewolucyjnej jedność poglądów na temat nieakceptowalnych cech starego reżimu oraz jednoznaczna definicja wrogów, przeciwko którym należy podjąć walkę.
KONSENSUS POZYTYWNY
commencer à apprendre
jasna i podzielana przez rewolucjonistów wizja upragnionego ustroju porewolucyjnego oraz strategii i taktyki jego zaprowadzenia po zwycięskiej rewolucji.
MIT REWOLUCJI:
commencer à apprendre
idealizacja rewolucji jako zdarzenia heroicznego, szlachetnego i postępowego.
MODEL KONSPIRACYJNY REWOLUCJI
commencer à apprendre
wizja rewolucji jako efektu odgórnych manipulacji, agitacyjnych i organizacyjnych działań podejmowanych przez wąskie elity przywódców, którym udaje się dotrzeć do mas i zmobilizować je do działania.
MODEL WULKANICZNY REWOLUCJI
commencer à apprendre
wizja rewolucji jako efektu spontanicznych, oddolnych działań podejmowanych przez masy obywateli odczuwających nasilone poza próg wytrzymałości upośledzenie, wyzysk, niesprawiedliwość.
POWSTANIA (inaczej ‐ bunty ludowe
commencer à apprendre
masowe, spontaniczne, desperackie zrywy ludności skierowane przeciwko represyjnej władzy i prowadzące w najlepszym wypadku do cząstkowych koncesji bez głębszych zmian systemowych.
PUCZ WOJSKOWY
commencer à apprendre
przejęcie rządów przez generałów czy oficerów („juntę wojskowąʺ), co nie jest na ogół związane z restrukturyzacją ustrojową, a co najwyżej prowadzi do zawieszenia lub cofnięcia swobód i praw obywatelskich
RELATYWNA DEPRYWACJA
commencer à apprendre
rozbieżność pomiędzy poziomem aspiracji, a standardem realnych osiągnięć, zdefiniowana jako niesłuszna czy niesprawiedliwa, i przeradzająca się w roszczenie do większego bogactwa, wyższego standardu życiowego, większego zasobu władzy, wyższego prestiżu itp.
SOCJOLOGICZNE POJĘCIE REWOLUCJI
commencer à apprendre
całościowe i radykalne samoprzekształcenie społeczeństwa‐ekonomiki, polityki, kultury, życia codziennego‐w wyniku oddolnej, masowej mobilizacji ruchów społecznych
STEROWANA REFORMA PAŃSTWA
commencer à apprendre
w odróżnieniu od rewolucji zmiana inicjowana i prowadzona odgórnie, przez rządzących, i zmierzająca tylko do cząstkowego doskonalenia istniejącego systemu bez ambicji jego całościowej zmiany
STRUKTURA SZANS POLITYCZNYCH
commencer à apprendre
minimalne swobody obywatelskie, w szczególności prawo zrzeszania się i wolność słowa, które w powiązaniu z niską represyjnością reżimu stanowią sprzyjające warunki do organizowania się opozycji politycznej czy ruchu rewolucyjnego.
SYTUACJA REWOLUCYJNA
commencer à apprendre
szczególne nasilenie niezadowolenia, protestu, niepokojów społecznych, co wynika z kryzysu ekonomicznego, fiskalnego lub politycznego.
TRADYCJA REWOLUCYJNA
commencer à apprendre
kultywowana w świadomości społecznej pamięć o rewolucjach przeszłych, zawierająca wyidealizowane mity rewolucyjne, heroiczne wizje przywódców oraz stereotypowe obrazy przeciwników rewolucji.
WOJNA DOMOWA
commencer à apprendre
gwałtowne starcia przeciwstawnych ugrupowań społecznych, motywowane przeważnie odmiennością etniczną lub religijną, a niekiedy ideologiczną, których celem jest raczej obrona swoich interesów i zdobycie dominacji w ramach istniejącego ustroju niż zmiana samego ustroju.
ZAMACH STANU (inaczej ‐ przewrót pałacowy, przesilenie rządowe
commencer à apprendre
gwałtowna zmiana ekipy rządzącej, rotacja w ramach elity politycznej, bez głębszych modyfikacji struktur politycznych czy społecznych.
ZAMIESZKI (inaczej ‐ rozruchy, niepokoje społeczne, manifestacje
commencer à apprendre
spontaniczne, ekspresyjne wybuchy niezadowolenia wyrażające się w gwałtownych zachowaniach zbiorowych, często destruktywnych, nie kierowanych jednak wyraźnym programem przekształceń.
CZŁOWIEK NOWOCZESNY
commencer à apprendre
syndrom osobowościowy uważany za wytwór warunków społecznych, jakie stwarza społeczeństwo nowoczesne, a równocześnie za niezbędny czynnik dobrego funkcjonowania takiego społeczeństwa.
DEHUMANIZACJA
commencer à apprendre
utrata cech ludzkich, np. twórczych, czy prospołecznych nastawień w wyniku nieludzkich społecznych warunków egzystencji
INDUSTRIALIZACJA WOJNY
commencer à apprendre
masowa skala liczebna obejmująca ludność cywilną, zastosowanie najnowocześniejszych technik destrukcji, czysto instrumentalna, efektywnościowa racjonalność działań, zawieszenie wszelkich racji moralnych ‐ w prowadzeniu konfliktów zbrojnych
INDYWIDUALIZM
commencer à apprendre
podkreślanie znaczenia jednostki, wolnej od narzuconych więzi grupowych i uzależnień, obdarzonej godnością i niezbywalnymi prawami nie tylko jako obywatel, członek społeczeństwa, ale jako osoba ludzka, decydującej samodzielnie o kształcie swojej biografii, mającej do dyspozycji wiele wzorów życia czy kariery, a także ponoszącej wyłączną odpowiedzialność za swoje sukcesy czy porażki.
MODELE BIEGUNOWE (inaczej ‐ dychotomiczne)
commencer à apprendre
charakterystyka przeciwstawnych stanów społeczeństwa ujmowanych jako przejaskrawione, skrajne typy idealne, różniące się radykalnie według kilku cząstkowych kryteriów.
OSOBOWOŚĆ BIUROKRATYCZNA
commencer à apprendre
syndrom osobowościowy wytwarzający się pod wpływem zdepersonalizowanej, sformalizowanej, zrytualizowanej, nadmiernie spoistej wewnętrznie organizacji biurokratycznej.
POCZUCIE MOCY PODMIOTOWEJ
commencer à apprendre
przekonanie, że wyzwania i problemy zarówno osobiste, jak i społeczne pozwolą się rozwiązać pod warunkiem podjęcia w pojedynkę lub wspólnie odpowiednich działań.
PÓŹNA NOWOCZESNOŚĆ
commencer à apprendre
faza rozwoju formacji nowoczesnej, w której wszystkie jej cechy konstytutywne uzyskują najbardziej ostrą, skrajną postać
PROGNOZY OSTRZEGAWCZE
commencer à apprendre
czarne scenariusze możliwych przyszłych wydarzeń, mobilizujące przeciwdziałania i przyczyniające się tym samym do zdezaktualizowania zawartych w nich pesymistycznych wizji.
REFLEKSYJNOŚĆ
commencer à apprendre
zdolność społeczeństwa do krytycznego myślenia o samym sobie, dostrzegania zjawisk negatywnych, patologicznych, definiowania przyszłych zagrożeń i podejmowania na podstawie takiej diagnozy prewencyjnych środków zaradczych powstrzymujących lub odwracających niekorzystne trendy.
SPOŁECZEŃSTWO RYZYKA
commencer à apprendre
sytuacja typowa dla najbardziej rozwiniętych społeczeństw nowoczesnych, w których uwydatniają się wyraźnie i stają się przedmiotem powszechnej troski wielorakie nowe formy ryzyka wytworzonego przez cywilizację, technologię, przemysł, życie miejskie, eksploatację przyrody
WARTOŚCI POSTMATERIALISTYCZNE
commencer à apprendre
związane z samorealizacją i jakością życia, zdrowiem, sprawnością fizyczną, bogactwem doświadczeń i doznań duchowych, kontaktów społecznych, życia towarzyskiego itp.
WIELOŚĆ NOWOCZESNOŚCI
commencer à apprendre
koncepcja różnorodnych scenariuszy historycznych, według których społeczeństwo nowoczesne wytwarzało się w różnych częściach świata i w różnych epokach.
AKULTURACJA ANTYCYPUJĄCA:
commencer à apprendre
dostosowywanie lokalnych instytucji, organizacji, usług, dóbr konsumpcyjnych do spodziewanych oczekiwań zagranicznych turystów, przedsiębiorców lub inwestorów.
AMALGAMACJA KULTUROWA
commencer à apprendre
dialog i wymiana między kulturami centrum i peryferii; selektywna modyfikacja kultury centrum przez wpływ reinterpretacji dokonanej w społecznościach peryferyjnych, a równocześnie stymulowanie i ożywianie pewnych utajonych wartości kultur lokalnych przez wpływ kultury centrum.
ARENA ZEWNĘTRZNA
commencer à apprendre
kraje będące pod wpływem pośrednim światowego systemu kapitalistycznego, choć nominalnie posiadające ustrój inny od kapitalistycznego
DEFORMACJA KULTUROWA
commencer à apprendre
uproszczenie, zubożenie, a nawet degradacja kultury centrum w toku jej adaptacji przez kraje peryferyjne
DUMPING KULTUROWY
commencer à apprendre
propagowanie i sprzedawanie w krajach peryferyjnych masowych produktów kulturowych czy artystycznych najniższej jakości po niskiej cenie.
EKUMENA KULTUROWA
commencer à apprendre
obszar ciągłych interakcji kulturowych, wzajemnej penetracji i wymiany kulturowych treści
ELITY KOMPRADORSKIE
commencer à apprendre
elity polityczne i ekonomiczne w krajach uzależnionych imperialnie od wielkiego mocarstwa, które realizują interesy imperialnego centrum, często na niekorzyść własnego państwa
GLOBALIZACJA
commencer à apprendre
proces zagęszczania i intensyfikowania się powiązań i zależności ekonomicznych, finansowych, politycznych, militarnych, kulturowych, ideologicznych między społecznościami ludzkimi, co prowadzi do uniformizacji świata w tych wszystkich zakresach, i odzwierciedla się w pojawieniu się więzi społecznych, solidarności i tożsamości w skali ponadlokalnej i ponadnarodowej.
IMPERIALIZM
commencer à apprendre
ekspansja kolonialna, bezpośredni podbój, a także pośrednie podporządkowywanie sobie słabszych krajów (neokolonializm), co pozwala eksploatować tanią siłę roboczą, daje dostęp do surowców i otwiera nowe rynki zbytu dla nadwyżek własnych towarów.
KULTUROWY IMPERIALIZM
commencer à apprendre
propagowanie i rozpowszechnianie własnego stylu życia, wzorów konsumpcji, obyczajów, produktów artystycznych, języka, lub nawet przekonań religijnych ‐ przez kraje o najsilniejszej pozycji ekonomicznej, politycznej i militarnej.
ROZWÓJ ZALEŻNY:
commencer à apprendre
szczególny przebieg rozwoju gospodarczego w krajach uzależnionych od wielkiego mocarstwa lub grupy krajów dominujących ekonomicznie, politycznie czy militarnie.
SOLIDARNOŚĆ GLOBALNA
commencer à apprendre
wyrażające się m.in. w idei uniwersalnych praw człowieka, ruchu ekologicznym lub pokojowym, kampaniach pomocy międzynarodowej dla ofiar katastrof czy klęsk żywiołowych ‐ poczucie wspólnoty wykraczające poza obszar jednego narodu bądź państwa.
SPOŁECZEŃSTWO GLOBALNE
commencer à apprendre
populacja planety Ziemia, wszyscy żyjący w danym momencie ludzie, inaczej ‐ współczesna ludzkość
SYSTEM ŚWIATOWY
commencer à apprendre
ogarnięcie bezpośrednimi lub pośrednimi wpływami rynku kapitalistycznego wszystkich obszarów świata, nawet tych, które nominalnie pozostawały, czy jeszcze pozostają, poza systemem kapitalistycznym.
TOŻSAMOŚĆ LOKALNA (inaczej ‐ mentalność plemienna):
commencer à apprendre
poczucie wspólnoty ze współmieszkańcami jednej zbiorowości lokalnej, rodu, plemienia, grupy etnicznej, oparte na partykularystycznej więzi zamieszkania, pokrewieństwa, obyczaju, tradycji.
UNIFORMIZACJA ŚWIATA (inaczej ‐ homogenizacja
commencer à apprendre
postępujące upodabnianie się form organizacji ekonomicznej i politycznej, wzorów konsumpcyjnych, zwyczajów i obyczajów, stylów artystycznych, systemów wartości, idei i ideologii ‐ w skali ogólnoświatowej

Vous devez vous connecter pour poster un commentaire.