Rzym 1.1.2

Na czym opierał się podział na prawo publiczne i prywatne, na samym początku?

Opierał się on na kryterium źródła. Mianem lex publica określano ustawy zgromadzeń ludowych, a lex privata wskazywała na uzgodnioną przez strony klauzulę umowną (lex contractus).

In iure cessio

Odstąpienie prawa przed pretorem.

Mancipatio

Obrząd uchwycenia ręką.

Od Cycerona podział prawa opierał się na kryterium przedmiotu unormowań...

Odróżniano prawo konstytucyjne dotyczące organizmu państwowego (status rei publicae), od normowania równorzędnych stosunków między osobami prywatnymi w drodze mających na względzie ich korzyść (singulorum utilitas) czynności prawnych.

Jakie normy obejmowałoby ius publicum?

Ius publicum ze względu na swobodę adresatów obejmowałoby normy bezwzględnie wiążące (ius cogens), odporne na działanie umów prywatnych.

Jakie normy obejmowałoby prawo ius privatum że względu na swobodę adresatów?

Byłyby to normy obowiązujące tylko wtedy, gdy strony nie postanowiły inaczej (ius dispositivum).

Gens w Rzymie, czym było?

Rodem.

Ius vitae ac necis, co to?

Jest to prawo karania, członka rodziny agnacyjnej, śmiercią przez jego pater familias.

W republice łatwo odróżniano instytucje władzy od ich piastunow, dzięki czemu?

Dzięki wybieralnej, kolegialnej i kadencyjnej magistraturze.

Pretor ignorował podział władzy, o co chodzi?

Był jednocześnie sędzia i organem jurysdykcyjnym.

Pretor jako organ jurysdykcyjny wytworzył z czasem dualizm porządku prawnego. Wyjaśnić.

Dopuszczali oni obok prawa cywilnego, bardziej elastyczne instytucje pretorskie (ius honorarium).

Bonorum possessio?

Posiadanie spadku.

Hereditas?

Dziedziczenie.