proces o lalkę

proces o lalkę

Baronowa Krzeszowska oskarża Helenę Stawską o kradzież lalki swojej zmarłej córki. Podczas procesu postanowiono rozpruć lalkę. W środku znaleziono logo sklepu Wokulskiego, co oczyściło Panią Stawską ze zarzutów

Wokulski jako marionetka

Łecka bawiła się zakochanym w niej Wokulskim na przemian dając mu nadzieję i go odtrącając

Łęcka jako lalka

Izabela, której przyciągało piękno, wydawała się pusta w środku przez jej bezuczuciowość. Bawiła się uczuciami. Uważała, że wszystko się dzieje dla niej

ludzie jako marionetki według rzeckiego

Rzecki na początku i końcu powieści bawiąc się zabawkami mówiąc "Marionetki... Wszystko marionetki!... Zdaję im się, że robią co chcą, a robią tylko to, co im się każe sprężyna taka ślepa jak one". To pokazuje, że ludzie są niczym marionetki