question  |
réponse |
|
commencer à apprendre
|
|
Kobieta przestawała być jedynie obiektem męskich westchnień, zaczynała być wyzwolona, niczym nieskrępowana, wyrażająca sama siebie, akcpetująca swoją cielesność i erotyzm. W twórczości młodopolskiej miłość była przedstawiana na trzy różne sposoby: jako uczucie niszczące, akt hedonizmu, uczucie pełni (hedonizm - doktryna etyczna uznająca rozkosz bądź unikanie przykrości za najwyższe lub jedyne dobro i cel życia)
|
|
|
Wiersz „Lubię, kiedy kobieta...”: commencer à apprendre
|
|
Podmiot liryczny opisuje kobietę i jej zachowania w akcie seksualnym. Omdlewa w objęciu, jest lubieżna, staje się blada, ma wilgotne, rozchylone wargi. Drży, jest nieprzytomna od rozkoszy, a jej oddech jest krótki i urywany. Z jednej storny pragnie bliskości, a z drugiej się wstydzi. Jest wyczerpana i spoczywa obok mężczyzny. myśli podmiotu lirycznego biegną ku innym przestrzeniom, być może już ku innej kobiecie
|
|
|
„Herodiada” Kazimiera Zawistowska: commencer à apprendre
|
 |
Podmiotem lirycznym jest kobieta, zwracająca się do mężczyzny, którego uwodzi, ale też któremu wydaje rozkazy i grozi. Obiecuje mu rozkosz tak silną, że całkowicie go pochłonie. W finale pojawia się zapowiedź tragedii, jakby miłość miała prowadzić do zguby i zniszczenia. Przestrzega mężczyznę, daje mu szansę, aby uciekł, póki jeszcze ma szansę. Osoba mówiąca ma przeczucie, że jej ręce splami krew kochanka, jeśli ulegnie - odbierze mu życie.
|
|
|
|
commencer à apprendre
|
|
Tragifarsą określa się farsy o ponurej, smutnej, nostalgicznej wymowie. Jej głównym zadaniem, obok bawienia odbiorcy, jest zmuszenie go do przemyśleń, refleksji.
|
|
|
Kołtun (innymi słowy filister) commencer à apprendre
|
|
Kołtun (innymi słowy filister) jest mieszanką tępoty, sprytu i cynizmu. Kołtuni uważają swój sposób życia za jedynie właściwy, choć polega on na świadomym krzywdzeniu innych ludzi. Charakteryzuje ich zacofanie, zakłamanie, ograniczenie mentalne.
|
|
|
|
commencer à apprendre
|
|
- starsza kobieta, zaniedbana, z brudnym, poplamionym fartuchem - żyje z wynajmowania mieszkań w swojej kamienicy - ochoczo krytykuje wszystkich po kolei, siebie uważając za wzór godny do naśladowania. Tymczasem wynajmuje mieszkanie kokocie, bo dobrze płaci, a wyrzuca lokatorkę, która w akcie desperacji targnęła się na własne życie - jest cyniczna i okrutna - usprawiedliwia swoją niemoralność - ważne są dla niej tylko pieniądze i opinia innych - dba o pozory, jest mistrzynią w ich stwarzaniu - chorobliwie oszczędna, chciwa, skąpa - rozkazuje i mówi podniesionym głosem
|
|
|
|
commencer à apprendre
|
|
- nie potrafi zdobyć się na odrobinę współczucia, charakteryzuje ją brak empatii - jest apodyktyczna, narzuca swoje zdanie, nie znosi sprzeciwu - traktuje Hankę z wyższością i pogardą - jest obłudna i dwulicowa (mówi z pogardą o kobietach lekkich obyczajów, a wynajmuje jednej z nich mieszkanie) - jest ograniczona, nie chodzi do teatru, nie czyta gazet - ma drobnomieszczański stosunek do pieniędzy - nie pozwala wychodzić mężowi na spacery i wydziela mu cygara - pogardza ludźmi i kontroluje cały dom - twierdzi, że jej sumienie jest czyste
|
|
|
|
commencer à apprendre
|
|
Aniela Dulska jest doskonałym przykładem drobnomieszczańskiego zakłamania i podwójnej moralności. „Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział.”
|
|
|
|
commencer à apprendre
|
|
- stara się zbuntować przeciwko stylowi życia, która narzuca jego matka - całe noce spędza w knajpach, w których pije alkohol, pali cygara i korzysta z usług kurtyzan - - inteligentny młody człowiek, zdolny do głębokiej autorefleksji - gardzi kołtunerią - jest postacią tragiczną, świadomą sytuacji, w której się znajduje
|
|
|
