pojęcia Barok i rokoko

Barok

styl w sztuce rozwijający się od końca XVI w. przez cały wiek XVII, rozwinięty pod wpływem Kontrreformacji i absolutyzmu monarszego, charakteryzujący się bogatą dekoracją, przepychem, dynamiką form i silną ekspresją.

Konfesja

przedsionek grobu męczennika znajdującego się pod ołtarzem do którego prowadzą schody.

Luminizm

studium światła w malarstwie i sposób kształtowania obrazu za pomocą światłocienia, ze szczególnym naciskiem na studiowanie efektów świetlnych.

Chiaroscuro

malarstwo światłocieniowe.

Tenebryzm / Maniera tenebrosa

sposób ujęcia obrazu polegający na użyciu ciemnej tonacji barwnej i wydobyciu przedmiotów i postaci za pomocą światła z ciemnego tła.

Caravaggionizm

pogłębiony tenebryzm polegający na ostrym kontraście między częściami oświetlonymi a ciemnymi, bez łagodnego przejścia, wywodzący się z twórczości włoskiego malarza Caravaggia i reprezentowany przez jego naśladowców.

Trompe l’oeil –

franc. nazwa malarstwa iluzjonistycznego, używana zwłaszcza do określenia iluzjonistycznie namalowanych małych przedmiotów i martwych natur

Churrigueryzm

hiszpańska odmiana baroku charakteryzująca się obfitą i dynamiczną dekoracją architektoniczną, bogatą ornamentyką i przepychem form rzeźbiarskich, nazwa pochodzi od rodziny architektów stosujących taką dekorację.

Bodegones

typ martwej natury przedstawiającej naczynia i żywność, często będące elementem sceny figuralnej, malowane z mistrzostwem, sensualistycznie i przyciągające wzrok

. Barok klasycyzujący

odmiana stylu barokowego, w której występuje połączenie czytelnych, prostych, harmonijnych form z barokowym nagromadzeniem, jest to odmiana baroku występująca we Francji, na północy Europy i w Polsce.

Entre cour et jardin –

dosłownie „między dziedzińcem a ogrodem”, typ pałacu francuskiego usytuowanego na osi między dziedzińcem honorowym a ogrodem, znajdującym się na tyłach pałacu.

Ogród francuski

typ ogrodu ukształtowany we Francji, charakteryzujący się geometryczną kompozycją podporządkowaną głównej osi, z rozległymi tarasami i kanałami wodnymi na osi.

Ogród angielski

typ ogrodu ukształtowany w Anglii, nawiązujący do układu naturalnego krajobrazu, zarzucający linię prostą i regularność

Pejzaż idealny

pejzaż skomponowany przez artystę jako ucieleśnienie Arkadii – mitycznej krainy szczęśliwości, inspirowany rzeczywistymi miejscami i budowlami, ale zestawionymi dowolnie przez twórcę.

Gesamtkunstwerk

zespolenie różnych sztuk tworzących jednolite stylistycznie dzieło, barokowa synteza sztuk, dzieło totalne, inaczej: „barokowe kompleksowe dzieło sztuki

Portret sarmacki

gatunek malarstwa portretowe char. dla sztuki polskiego baroku przedstawiający szlachcica/szlachciankę w całej postaci w stroju reprezentacyjnym.

Portret trumienny

występujący wyłącznie w sztuce polskiej char. dla kultury sarmackiej, był to portret malowany farbami olejnymi na blasze i umieszczany w trakcie pogrzebu na wezgłowiu trumny, przedstawiający postać zmarłego w popiersiu w ujęcie ¾

Motyw vanitas

łac. marność - motyw w sztukach plastycznych podkreślający przemijanie i bliskość śmierci

Styl Ludwika XV

nazwa francuskiego rokoka stosowana w kontekście rzemiosła art., zwłaszcza mebli o linii wklęsło-wypukłej z kwiatową tapicerką, o bogatej dekoracji wykonanej w różnych technikach.

Rocaille

franc. muszla, - ornament char. dla rokoka o asymetrycznej nieregularnej formie i strzępiastych konturach, przypominających kształty małżowiny muszli

Koguci grzebień

ornament samodzielny lub występujący w połączeniu z rocaillem, lub jako element ramy, inspirowany kształtem grzebienia koguta o falującej asymetrycznej linii połączonej z półkolistą.

Intarsja

technika dekorowania przedmiotów z drewna innymi gatunkami drewna (inaczej z franc. markieteria, hiszp. taracea).