1. Mallarĝa
La francoj vere estas stranga popolo: el tiuj, kiuj legas tiun ĉi frazon, ĉiu dua kontrolos, ĉu la spaceto antaŭ la dupunkto vere estas mallarĝa kaj nerompebla.
Hafiezo poemas: "Iru sola, ĉar la enirejo al la feliĉeco estas tre mallarĝa."
Li estas tiel dika, ke li ne povas trairi tra nia mallarĝa pordo.
Kiu iras laŭ la rekta kaj mallarĝa vojo, rezistu al ĉiaj tentoj.
La strato estas tre mallarĝa.
Ni iris laŭ mallarĝa pado.
Oni atingas la bangalon nur tra mallarĝa strateto.