1. virino
La virino vekiĝas.
Pro la unuafoja elekto de virino en la ofico de kanceliero, la vorto "kancelierino," estis elektita de la asocio de la germana lingvo kiel la vorto de la 2005a jaro.
Se falas arbo en arbaro kaj neniu aŭdas tion, ĉu ĝi falis? Se viro en arbaro senbride diras la veron, kaj neniu virino aŭdas, ĉu li tamen malpravas?
Se mi ricevintus cendon ĉiufoje, kiam virino malakceptis min, mi estus riĉulo!
En unu tago, kiam ŝi estis apud tiu fonto, venis al ŝi malriĉa virino, kiu petis ŝin, ke ŝi donu al ŝi trinki.
Virino kapablas ne rimarki cent aferojn, kiujn vi aranĝis pensante pri ŝi, sed koncentriĝis nur al unu sola, pri kiu vi forgesis.
Mi terure hastas... pro kialoj, kiujn mi ne povas nomi, respondis Dima al la virino. "Mi petas, lasu min simple surprovi tiun kostumon."
Moviĝanta virino vestita per io simila al bikino estas bildigita sur sicilia mozaiko el la romia imperio el la kvina jarcento.
Sidante en sia panterfela fotelo la juna virino kun la ruĝa subvestaĵo buŝe legis libron kun la titolo "La nigra princino".
La granda demando, kiun oni neniam respondis, kaj kiun mi ne povas respondi malgraŭ mia tridekjara esploro pri la virina animo, estas: "Kion deziras virino?"
En la 1980-aj jaroj opera prezentado de “Hansel kaj Gretel” kaŭzis indignon ĉar la persono de la sorĉistino estis rolata de viro; neniu ŝajnis zorgi ke la persono de Hansel, pantalonrolo, estis rolata de virino.
Rigardu kiel ĉiuj klaĉas de post mia dorso, ĉar mi edziĝis kun tridekjare malpliaĝa virino.
Virino, kiu estas sola por dommastrumi, prepari la manĝojn kaj zorgi siajn infanojn ne trovas la tempon longa.