1. kulpa
Ili juĝis, ke li estas kulpa.
Laŭ miaj scioj li estas kulpa.
Mi kredas la ondoj englutas, ŝipeton je l’fin’; kaj kulpa pri tio nur estas kantado de la virin’.
Ili kulpigis lin esti kulpa je la bankroto de la firmao.
Mi ne faras kulpa vin.
«Ho, ĉielo!» ekkriis la patrino, «kion mi vidas? Ŝia fratino en ĉio estas kulpa; mi pagos al ŝi por tio ĉi!»
Vi estas kulpa, ĉar mi volas foriri.
Oni ne povas nei, ke la kaptito estas kulpa.
Mi sentas min kulpa ke mi mensogintas.
Ili prijuĝis lin kulpa.
Ili trovis lin kulpa.
Akuzistoj en tribunalo devas pruvi siajn asertojn por montri suspektaton kulpa.
Mi konfesas esti kulpa.
Li rifuzas kredi, ke unu el miaj fratoj estas kulpa pri la morto de mia patro.
Mi sentas min kulpa.