vila l'espéranto:

“Mi faras al vi donacon,” daŭrigis la feino, “ke ĉe ĉiu vorto, kiun vi diros, el via buŝo eliros aŭ floro aŭ multekosta ŝtono.”

Tio ĉi estis tiu sama feino, kiu prenis sur sin la formon kaj la vestojn de princino, por vidi, kiel granda estos la malboneco de tiu ĉi knabino.

Kion vi serĉas, demandis la feino; junecon sen maljuniĝo kaj vivon sen morto, respondis la princo.

Ĉar ŝi estis feino, ŝi kapablis fari miraklon.

La fantomo prenis sur sin la formon de belega feino.

“Vi tute ne estas ĝentila,” diris la feino sen kolero. “Bone, ĉar vi estas tiel servema, mi faras al vi donacon, ke ĉe ĉiu vorto, kiun vi parolos, eliros el via buŝo aŭ serpento aŭ rano.”