obviňovat l'espéranto:

Ĝi estas mia kulpo.

Tio estas la kulpo de la gepatroj, kaj ne de la infanoj.

Mi konfesas al Dio ĉiopova kaj al vi, gefratoj, ke mi ege pekis per penso, parolo, faro kaj neglekto: mia kulpo, mia kulpo, mia tre granda kulpo.

Pri lia kulpo apenaŭ estas duboj.

Ne estis lia kulpo, ĉar li faris ĉion laŭ siaj ebloj.

Mia kulpo.

De kiu la kulpo, por tiu la puno.

Ĉu la kulpo estas via aŭ nia?

Ne ekzistas naiva vulpo, ne ekzistas homo sen kulpo.

Por diri ĝin koncize: tio estas via kulpo.

Ajna homa ago, kiu kaŭzas difekton al iu alia, devigas tiun, per kies kulpo ĝi okazis, ripari ĝin.

Ni ĉiuj estas konvinkitaj pri lia kulpo.

Eĉ konsiderante kion vi diras, mi ankoraŭ pensas ke la kulpo estas via.

La ŝtelisto estis kaptita ĉe freŝa kulpo.

Kies kulpo estas?